......ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ

                    (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠ' ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ)



Πεζοδρομήσεις στην Ερμούπολη



Στην Ερμούπολη της Σύρου, μια πόλη που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με την Πρέβεζα, τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτισμικά, διεξάγεται έντονος προβληματισμός και αντιπαράθεση , για την αναγκαιότητα πεζοδρόμησης ή οχι βασικών δρόμων της πόλης, με εντονες συζητήσεις και αρθρογραφία , εκατέρωθεν.
Επειδή και η Πρέβεζα ζούσε παρόμοιες καταστάσεις την 10ετία του '90, απέστειλα για δημοσίευση στην εφημερίδα "Ο λόγος των Κυκλάδων", ένα κείμενο, καταθέτοντας την εμπειρία μου , ευελπιστώντας να συμβάλλω θετικά στην εξέυρεση της βέλτιστης απόφασης , για το καλό όλης της Ερμούπολης και όχι μόνο μιάς μερίδας επαγγελματιών  , πού νομίζει -εσφαλμένα κατά την γνώμη μου-ότι πλήτεται από την πεζοδρόμηση.

Μια Τρίτη ματιά

κ. Διευθύντρια, 

  Στα τελευταία φύλλα της εγκρίτου εφημερίδας σας, παρακολουθώ, με ενδιαφέρον, έναν προβληματισμό σχετικά με την πεζοδρόμηση ή μη κεντρικών δρόμων της Ερμούπολης.

Με ενδιαφέρον επίσης διαβάζω τον διάλογο, που έχει ξεκινήσει, ανάμεσα στον Εμπορικό Σύλλογο Σύρου, στον Σύλλογο Επαγγελματιών & Επιχειρηματιών Ιστορικού Κέντρου Ερμούπολης «Ο ΕΡΜΗΣ», στον κ. Δήμαρχο Σύρου Ερμούπολης και στον κ. Γιάννη Ρώτα που τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της πεζοδρόμησης.

Επειδή ο μεγάλος απών σ’ αυτή, την υγιή κατά τα άλλα αντιπαράθεση, είναι ο πεζός και τα δικαιώματά του, μιας και πρόκειται για ΠΕΖΟ-δρόμηση κι επειδή, εξ όσων γνωρίζω, δεν υπάρχει κάποιος φορέας , που να εκπροσωπεί τους 20.000 (κατοίκους Ερμούπολης)-1000 (καταστηματάρχες), θα προσπαθήσω να καταθέσω την εμπειρία μου , από μια πανομοιότυπη διαμάχη, που διεξάγονταν στην Πρέβεζα το 1995, με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά.

Εκείνη την περίοδο υπήρχε η παραλιακή οδός (δική σας Π. Ράλλη), διπλής κατευθύνσεως για τα τροχοφόρα, επιβαρυμένη και με την κίνηση των ferry-boats, προς την απέναντι ακτή του Ακτίου, τις δε βραδινές ώρες του καλοκαιριού η μια λωρίδα δίνονταν στους πεζούς.

Εκεί δηλ. που βολτάριζε ο πεζός περνούσαν δίπλα του τροχοφόρα, χωρίς καμιά διαχωριστική νησίδα.

Ταυτόχρονα υπήρχε και η κεντρική αγορά, (δική σας Πρωτοπαπαδάκη) πεζοδρομημένη αρκετά χρόνια πριν.

Με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου κ. Ταμπούρη το Δημ. Συμβούλιο αποφάσισε , υλοποιώντας πάγιο αίτημα των δημοτών, να πεζοδρομήσει την παραλιακή οδό και να μεταφέρει τα ferry-boats  στο εμπορικό λιμάνι.

Όπως και στην Ερμούπολη η αντίδραση των καταστηματαρχών της παραλίας ήταν λυσσαλέα , με κινητοποιήσεις, συλλογές υπογραφών κλπ., θεωρώντας πως θα υποβαθμιστούν τα καταστήματά τους, γιατί οι πελάτες τους δεν θα μπορούν να σταθμεύουν  έξω απ’ αυτά, ενώ υπήρχε δημοτικός χώρος στάθμευσης δωρεάν -ακόμη και σήμερα- στο άκρο της παραλιακής οδού.

Ταυτόχρονα, η δημοτική αρχή έχοντας την συμπαράσταση των δημοτών δεν ενδίδει και προχωράει στην αναβάθμιση της παραλίας με παρτέρια πρασίνου και πλακόστρωση.

Το αποτέλεσμα ?

Η παραλιακή ζώνη της Πρέβεζας είναι σήμερα ένα από τα ομορφότερα σημεία της , έχει γίνει πόλος έλξης ακόμη και για τους κατοίκους των γειτονικών πόλεων και τα καταστήματα όχι μόνο δεν υποβαθμίστηκαν , αντιθέτως αυξήθηκε η κίνησή τους.

Τόσο δε έχει πλέον αγκαλιαστεί από τους δημότες η πεζοδρομημένη παραλία , που όταν κάποιο αυτοκίνητο ή μηχανάκι την διασχίζει παράνομα , να σηκώνονται χέρια θαμώνων από τις καφετέριες και να φασκελώνουν τον παραβάτη.

Για την διευκόλυνση του ανεφοδιασμού των καταστημάτων η διέλευση ελαφρών τροχοφόρων είναι ελεύθερη έως τις 10.30 το πρωί και από 2.30-5.30, ενώ  στους μόνιμους κατοίκους του κέντρου έχουν δοθεί κάρτες ελευθέρας διόδου -όχι στάθμευσης- για τις κατοικίες τους.

Μέσα απ’ αυτή τη διαμάχη μεταξύ των καταστηματαρχών, που αγωνίζονται για τα δικά τους και μόνο συμφέροντα, που βασιζόμενοι σε εσφαλμένες κατά την γνώμη μου εκτιμήσεις ενεργούν ως

ιδιοκτήτες του δημόσιου χώρου, που βρίσκονται τα καταστήματά τους και της δημοτικής Αρχής , που προσπαθεί να ικανοποιήσει όλες τις πλευρές, αναδεικνύεται κάτι σημαντικό.

Ότι θέματα , έννοιες και ερωτηματικά , που έχουν απασχολήσει διαχρονικά , τόσο κοινωνίες προηγμένων χωρών, όσο και διεθνείς οργανισμούς, αγνοούνται ή παραβλέπονται απ’ την ελληνική κοινωνία.

Κι αυτά είναι :

Τί είναι πολιτισμός ;

Τι είναι δημόσιος χώρος ;

Έχουν δικαιώματα οι πεζοί και αν ναι ποιά είναι αυτά ;

Στη συνείδηση των περισσότερων  κακώς έχει καταγραφεί πως πολιτισμός είμαι μόνο μια μουσική εκδήλωση ή μια έκθεση ζωγραφικής ή ακόμη και τα μπουλούκια των “καλλιτεχνών’’, που εξαπολύονται ανά την επικράτεια τους καλοκαιρινούς μήνες.

Είναι μόνο αυτά ; Ή μήπως είναι και η ποιότητα της καθημερινής μας ζωής ; Όπου καμία επαγγελματική ή κοινωνική ομάδα δεν επιβάλλεται, με την ισχύ της, σε βάρος κάποιας άλλης ;

Στην παγκόσμια σύνοδο για τον πολιτισμό-mondiacult- υιοθετήθηκε πως συμπεριλαμβάνει , εκτός των γραμμάτων και των τεχνών, τον τρόπου ζωής, τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου, το σύστημα αξιών, τις παραδόσεις και τα δόγματα.

Αδιαμφισβήτητη επίσης κατάκτηση του σύγχρονου πολιτισμού είναι ότι ο δημόσιος χώρος είναι αγαθό , στη χρήση του οποίου έχουν δικαίωμα όλοι οι πολίτες κι ότι δεν είναι εμπορεύσιμος , προορισμένος μόνο για χρήση κι εκμετάλλευση.

Έχει η εκάστοτε δημ. αρχή το νομικό και ηθικό έρεισμα, να λειτουργεί ως αποκλειστικός ιδιοκτήτης του δημόσιου χώρου και υποκύπτοντας , είτε σε εισπρακτικές λογικές, είτε σε διάφορα συμφέροντα , να επιτρέπει την χρήση υπερβολικά μεγάλου μέρους των πεζοδρομίων και πλατειών από παρακείμενα καταστήματα ;   

Έχουν δικαίωμα οι δημ. αρχές να εθελοτυφλούν στην παραποίηση της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας των πόλεων και να επιτρέπουν στο ‘κτίσιμο’ ακόμη και μόνιμων κατασκευών από καταστηματάρχες και κακόγουστων ‘θερμοκηπίων’ ;

Ταυτόχρονα , ενώ ο δημόσιος χώρος χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς , πχ. τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων πολλαπλάσιων του κυρίου καταστήματος, αντί να επιβάλλουν μίσθωμα σε συσχετισμό μα το ενοίκιο του καταστήματος, τα αντιμετωπίζουν ως πεζοδρόμια με ελάχιστη χρέωση.

Την ίδια στιγμή υπάρχει μια στρεβλή και ανισόρροπη αντιμετώπιση του αυτοκινήτου έναντι του πεζού. Ενώ δεν υπάρχει κανένα δικαίωμα για να κυκλοφορεί κανείς με αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, όπου αυτός θέλει, υπάρχει δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης για όλους ακόμη και γι αυτούς , που τα δικαιώματα αυτόνομης κινητικότητας εμποδίζονται, πχ. υπερήλικες, μικρά παιδιά, άτομα με αναπηρία κλπ.

Θα πρέπει ως εκ τούτου να συνειδητοποιήσουμε πως η στάθμευση αυτοκινήτων και μοτοσικλετών σε πεζοδρόμια και ράμπες για άτομα που χρήζουν βοήθειας, δεν είναι μόνο μια παράνομη πράξη αλλά και μια αντικοινωνική συμπεριφορά και σαν τέτοια θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται απ’ τους δημότες.

Σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα (πχ. σύσταση ΟΟΣΑ) το ελεύθερο πλάτος διέλευσης του πεζοδρομίου θα πρέπει να είναι από 1,80-2.00μ έως 3,00-3,50μ ανάλογα τον δρόμο, ενώ στην ελληνική νομοθεσία (ΦΕΚ 18Β΄/02) θα πρέπει να έχουν ελεύθερο πλάτος διέλευσης τουλάχιστον 1,50μ. , που αντιστοιχεί σε πλάτος πεζοδρομίου πάνω από 2,00μ. 

Τι συμβαίνει όμως στη χώρα μας ;

Τα πεζοδρόμια να θεωρούνται διακοσμητικά στοιχεία, το πλάτος τους να μειώνεται προς όφελος του δρόμου και οι δήμοι να επιτρέπουν στους καταστηματάρχες την κατάληψη, του εναπομείναντος πεζοδρομίου, με τις πραμάτειες τους, υποχρεώνοντας τους πεζούς να βαδίζουν στο οδόστρωμα.

Πόλεις που κατάφεραν να μειώσουν τις μετακινήσεις με ΙΧ οχήματα, κατάφεραν όχι μόνο να βελτιώσουν  τις συνθήκες και την ποιότητα ζωής των κατοίκων των , αλλά και να έχουν άμεσα οικονομικά οφέλη προσελκύοντας επενδύσεις.

Ιδιαίτερα πόλεις, που βασίζονται στον τουρισμό , όπως λχ. το Παρίσι, Ζυρίχη, Κοπεγχάγη, Άμστερνταμ, έχουν κάνει με επιτυχία βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Κι όχι μόνο δεν μαραζώνουν αλλά έχουν και οφέλη από την προσέλευση τουριστικών και άλλων δραστηριοτήτων, λόγω της βελτίωσης της ποιότητας ζωής.

Ακόμη και στην Αθήνα καταστήματα, που σφύζουν από εμπορική κίνηση, βρίσκονται σε πεζόδρομους, πχ. Ερμού.

Επίσης το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα το 1988, όπου αναφέρεται πως ο πεζός έχει δικαίωμα  να ζει σ’ ένα υγιές περιβάλλον και ν’ απολαμβάνει ελεύθερα τους δημόσιους χώρους, μέσα σε κατάλληλες συνθήκες που θα εξασφαλίζουν την σωματική και ψυχική υγεία του. Έχει δικαίωμα να ζει σε αστικά κέντρα ή χωριά οργανωμένα για την εξυπηρέτηση του ανθρώπου και όχι του αυτοκινήτου, τα οποία να διαθέτουν υποδομή προσιτή στους πεζούς και τους ποδηλάτες.

Θεώρησα ότι μια τρίτη  ματιά και γνώμη από κάποιον, που  και κατάστημα έχει και ιδιοκτήτης ΙΧ αυτοκινήτων είναι, αλλά ταυτόχρονα αγαπά την Ερμούπολη και τους κατοίκους της , ανεπηρέαστος   από προσωπικές τριβές και αντιπαραθέσεις ήταν επιβεβλημένη.

Ελπίζω κι εύχομαι για το καλό της “Αρχόντισσας των Κυκλάδων” να ξεπεραστούν τα μικροσυμφέροντα και οι προσωπικές αντιπαραθέσεις και να επικρατήσει   η θέληση  για αναβάθμιση όχι μόνο της όψης της πόλης αλλά και της ποιότητας ζωής των κατοίκων της , αρκεί να υπάρχει διορατικότητα και το μίζερο σήμερα να μην είναι τροχοπέδη για ένα καλύτερο αύριο, για το καλό όλων.

                                                                                                                                         

                                                                                                                             Πρέβεζα 2-5-2012

Ακολουθεί απάντηση του συλλόγου καταστηματαρχών "ΕΡΜΗΣ", ο σχολιασμός δικός σας. Απάντηση στο δημοσίευμα του Συλλόγου "ΕΡΜΗΣ" Όλα αυτά τα χρόνια από τον Όμηρο έως σήμερα γνωρίζαμε ότι η Συρίη (Σύρος) μας ήταν ένας άγονος βράχος που το μεγαλύτερο δέντρο του ήταν άντε με βία το φασκόμηλο. Τώρα πως προέκυψε το 2012 η Σύρος τροπικό δάσος μας κάνει εντύπωση. Αυτό το λέμε γιατί τον τελευταίο διάστημα εμφανίστηκαν τροπικοί παπαγάλοι κάθε λογής και μεγέθους!!! Έτσι λοιπόν μετά από τους ντόπιους και τους εξ’ αγχιστείας ιθαγενής παπαγάλους, εμφανίστηκαν και ξενόφερτοι που ήρθαν στα καλά καθούμενα να μας περιγράψουν πόσο πολύ πιο όμορφο είναι το δικό τους δάσος από το δικό μας…. Είμαστε σίγουροι ότι ο νεοεμφανισθείς παπαγάλος προσκλήθηκε από δικό μας, έτσι βρε αδελφέ για να ‘πολιτιστούμε’ οι απολίτιστοι. Έτσι λοιπόν αφού μας έδειξε φωτογραφίες από το δικό του δάσος, έτσι για να ζηλέψουμε , μας περιέγραψε ποσό όμορφο είναι το δικό του στο οποίο ζει και βασιλεύει, σε σύγκριση με το δικό μας… Πράγματι το είδαμε και ζηλέψαμε. Καλά κάνατε και ήρθατε να μας δείξατε τι γίνετε στα μακρινά μέρη που ζείτε εσείς οι πολιτισμένοι παπαγάλοι γιατί έτσι μας επιβεβαιώσατε τις υποψίες μας πώς υπάρχουν σε άλλα μέρη άρχοντες, που βοηθούν τον τόπο τους να πάει μπροστά, καταλάβαμε πόσο πίσω είμαστε εμείς και πόσα λίγα έχουμε… Εμείς πάντα το λέγαμε ότι δεν μπορεί να είναι έτσι οι πεζόδρομοι αλλά και οι παραλίες, έτσι όπως θέλουν να μας την πλασάρουν κάποια ΜΜΕ του δάσους μας και το συμβούλιο των σοφών μας. Γιατί στο δικό μας δάσος αγαπητέ μας μακρινέ φίλε –επέτρεψε μας να σε λέμε φίλε- αγωνιζόμαστε να κάνουμε την παραλία του δάσους μας σαν την δική σας που βλέπουμε και στις φωτογραφίες που μας έδειξες – έχουμε χρυσοπληρώσει μια μελέτη για ανάπλαση της παραλίας αυτής που έχει μείνει στα χαρτιά- και δεν μπορούμε να βρούμε άκρη. Ναι δεν μπορούμε να βρούμε άκρη όσο και αν σου φανεί παράξενο, γιατί υπάρχουν κάποιοι παπαγάλοι ιθαγενείς αλλά και εξ’ αγχιστείας όπως σου προείπαμε, που δεν θέλουνε ανάπλαση παρά μόνο αποσπασματικά και του ποδαριού έργα ίσα ίσα να φράξουμε τα μάτια των άλλων παπαγάλων… Τους λέμε ότι θέλουμε να εφαρμοστεί η μελέτη ενός άλλου παπαγάλου –ΚΑΡΕΚΛΑ αν έχεις ακουστά- και ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΤΑ Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΜΑΣ που θα κάνει και το δικό μας δάσος ίδιο και ίσως καλύτερο από το δικό σου αλλά δυστυχώς μας χτυπάνε όλοι. Θεωρούν καλύτερο να κάνουν δρόμο 2πλής κατεύθυνσης τον παραλιακό δρόμο μας εκεί οπού υπάρχουν οι περισσότερες καφετέριες του δάσους μας, εκεί που πηγαινοέρχονται μικρά και μεγάλα παπαγαλάκια, μαμάδες με καροτσάκια και γίνετε πραγματικό κομφούζιο με τον κίνδυνο να προξενηθεί σοβαρό ατύχημα. Για να καταλάβεις, υπάρχουν παπαγάλοι του μικρού μας δάσους που γράφουν ότι είμαστε οπισθοδρομικοί και κοιτάμε μόνο το συμφέρον μας αλλά το μόνο που κοιτάμε είναι να γίνουν όλα όπως προβλέπει η μελέτη που έχουν χρυσοπληρώσει όλα τα ΖΩΑ αυτού του δάσους… Πάντως αγαπητέ προσκεκλημένε να ξέρεις ότι μας άνοιξες τα μάτια γιατί νομίζαμε ότι δεν νοιάζεται κανείς για εμάς και ότι ήμασταν μόνοι σ’ αυτήν την μάχη. Να ξέρεις πάντως αγαπητέ επισκέπτη, ότι τώρα που σε γνωρίσαμε και είδαμε το ενδιαφέρον σου για το μικρό μας δάσος, θα σε χρειαστούμε.      Να ‘σαι σίγουρος. Δεν νομίζουμε να μας το αρνηθείς επειδή στο ζητάμε εμείς?… Επίσης μάθαμε αγαπητέ μας επισκέπτη ότι η δουλειά που κάνεις εκεί στο μακρινό δάσος το υπέροχο που ζεις, έχει σχέση με μαρίνες. Κοίτα σύμπτωση! Έχουμε και εμείς εδώ μια που δεν έχει λειτουργήσει ποτέ και ρημάζει… ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!! Μπα σύμπτωση θα είναι…. άστο. Κλείνοντας να αναφέρουμε κάτι τελευταίο που έπεσε στην αντίληψη μας. Στην δεκαετία του ’80 τότε που ο κομματισμός μεσουρανούσε, ξεχώριζες κάποιον το τι ψηφίζει κοιτώντας μόνο από το τι εφημερίδα κρατούσε… Κρατούσε ΑΥΡΙΑΝΗ, ήταν ΠΑΣΟΚ κρατούσε ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ήταν Νέα Δημοκρατία, κρατούσε ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ήταν ΚΚΕ, κρατούσε ΑΥΓΗ ήταν γενικά αριστερός, κρατούσε ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ήταν άκρα Δεξιά. Δεν φανταζόμασταν στην εποχή μας να υπάρχει εφημερίδα που παρέχει τόση ‘πλάτη’ σε μια παράταξη και να εθελοτυφλεί στο τι στην πραγματικότητα συμβαίνει στον τόπο μας. Λυπούμαστε γιατί πιστεύαμε ότι ισχύει ότι λέει στον τίτλο της, δηλ. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Για τον ταλαιπωρημένο Εμπορικό Σύλλογο το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι το εξής: ας συνεννοηθεί ο κ. Παλαιολόγος με το μέλος του Δ.Συμβουλίου κ.Αλεξανδρίδη για το ποιος μας λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Όσον αφορά τον γερόλυκο παπαγάλο που εμφανίστηκε και εκείνος όλος ξαφνικά έχουμε να του πούμε τούτο: φήμες από μάρτυρες της περιοχής λένε ότι τον βλέπουν καθημερινά να μπαινοβγαίνει στον αγαπημένο του πεζόδρομο με ένα μπλε παπάκι και από τότε που χαρακτηρίστηκε έτσι ο δρόμος μέχρι και εντός του σπιτιού του το βάζει (παρκάρει). Φήμες ακόμα λένε ότι στην φωτογραφία που δημοσιεύτηκε σε φίλα προσκείμενη στην Δημοτική Αρχή εφημερίδα (κατά την γνώμη μας) ένα από τα μηχανάκια που φαίνονται είναι του συγκεκριμένου κυρίου, ακριβώς έξω από το σπίτι του. Και τέλος ο αγαπητός αυτός γερόλυκος παπαγάλος σήμερα 10/05/2012 λίγες μέρες μετά την δημοσίευση της ‘διαμαρτυρίας’ του για την καταστρατήγηση από τους κακούς εμπόρους του πεζοδρόμου, πιάστηκε επ’ αυτοφώρω να έχει το αυτοκίνητό του μέσα στον πεζόδρομο , ώρα 10:25 το πρωί και να ξεφορτώνει τα ψώνια του από το super market. Γι’ αυτό θέλει τον πεζόδρομο? Κρίμα αγαπητέ μας γιατί με την συμπεριφορά σας αυτή εκθέσατε αυτούς που σας έβαλαν να πείτε πράγματα που στην πράξη δεν τα πιστεύετε αλλά και ούτε κάνετε εσείς ο ίδιος. Ντροπή σας. Κοιτάξτε λοιπόν όλοι εσείς οι πολέμιοι μας : εμείς οι καταστηματάρχες και επιχειρηματίες του Ιστορικού Κέντρου θα φωνάζουμε με όλες μας τις δυνάμεις ότι θέλουμε να εφαρμοστούν τα έργα ανάπλασης της Πόλης μας, εσείς φωνάζετε όσο θέλετε να μείνει έτσι η Ερμούπολη, χωρίς κανένα σοβαρό έργο και με πεζόδρομους που προσβάλουν την νοημοσύνη όλων Συριανών και όχι μόνο. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι να δούμε την Ερμούπολη όπως μας έχουν υποσχεθεί και όπως έχουμε χρυσοπληρώσει γιατί έτσι θέλουμε να την παραδώσουμε στα παιδιά μας και όχι όπως θέλετε εσείς με τις προχειρότητες και τους πεζοδρόμους εκτρώματα. Έχουμε και την επιμονή και την υπομονή να απαντάμε σε όλους τους θιασώτες της ψευτο-κουλτούρας και της προπαγάνδας. Τελικά δεν είναι πολλά τα λεφτά Άρη (ατάκα του Καλογήρου στην ταινία ΛΟΛΑ) αλλά είναι πολλά τα ημερολόγια!!! (για όποιον – όποια καταλαβαίνει) Με κάθε σεβασμό σε όλους τους παπαγάλους της ιστορίας μας                                            ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ .......Και η ανταπάντησή μου στον Συλλογο "ΕΡΜΗΣ" Κύριοι του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου Ερμής, Αρχικά θα’ θελα να  σας ευχαριστήσω για τον χρόνο που διαθέσατε , για ν’ απαντήσετε στο κείμενό μου. Αντιπαρέρχομαι τα περί παπαγάλων και δη προσκεκλημένων, γιατί δεν με αφορούν αυτοί οι χαρακτηρισμοί.  Ποτέ δεν υπήρξα παπαγάλος κανενός και πάντα είχα το θάρρος να λέω τη γνώμη μου δημοσίως, αναλαμβάνοντας και το ρίσκο της κριτικής και της αντιπαράθεσης για τις όποιες θέσεις μου. Στην αντίφαση,  κατευθυνόμενο, ξενόφερτο παπαγαλάκι-φίλος, διαλέγω και στέκομαι στο φίλος, γιατί έτσι κι εγώ βλέπω τους Συριανούς, μ’ αυτή την διάθεση απέστειλα το κείμενο μου και με τιμά αυτή η προσφώνησή σας. Σκοπός μου δεν ήταν να «βάλω τα γυαλιά» σε κανέναν , ούτε να μιλήσω ως κάτοικος μιας πιο πολιτισμένης πόλης απ’ τη δική σας. Πιστέψτε με πως στη συνείδηση όχι μόνο την δική μου αλλά και στην πλειοψηφία των Ελλήνων, οι Συριανοί κατέχουν περίοπτη θέση, με την κουλτούρα τους. Αξίζει ν’ αναφερθεί πως σε συνέδριο του ΤΕΕ στην Αθήνα , 9-11 Μαΐου 2003, στο ερώτημα που διατυπώθηκε από πολλές πλευρές, «αν έχουμε έστω και μια πόλη που να είναι σωστή ελληνική πόλη», η απάντηση που δόθηκε ήταν μια και μόνο : η Ερμούπολη. Ίσως πολλοί από σας να μην την διακρίνετε και μέσα απ’ τις  καθημερινές τριβές σας, να θεωρείτε ορισμένες καταστάσεις σαν κάτι το δεδομένο και φυσιολογικό , να είστε σίγουροι όμως πως απέχετε πάρα πολύ απ’ την κουλτούρα άλλων πόλεων , κυρίως της ενδοχώρας, της ηπειρωτικής Ελλάδας. Και οι Συριανοί και οι Πρεβεζάνοι , είμαστε μέλη της ίδιας διαβρωμένης κοινωνίας, που η οικονομική κρίση , που διάγουμε τώρα είναι απλώς το αποτέλεσμα της κρίσης αξιών , που για πολλές 10ετίες υπέσκαπτε τους πάντες και τα πάντα κι έχει ήδη μπει στο DNA μας. Ως εκ τούτου δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πολύ πιο διαφορετικοί από σας. Κι εδώ κυριαρχούσε η αναξιοκρατία, η διαφθορά , το προσωπικό συμφέρον εις βάρος του κοινωνικού, θεσμοί που δεν λειτουργούσαν. Υπάρχουν όμως θύλακες αντίστασης , αρκετών δημοτών, που μέσα από πολιτιστικούς κυρίως φορείς, προσπαθούν να πάρουν την τύχη της Πρέβεζας στα χέρια τους, πιέζοντας προς κάθε κατεύθυνση και απαιτώντας απ’ τους τοπικούς άρχοντες και δημόσιους λειτουργούς , όχι μόνο να διεκπεραιώνουν σωστά τα καθήκοντά τους, κάτι που επιβάλλεται, αλλά και να’ χουν οράματα και να παλεύουν για την διαρκή αναβάθμιση της πόλης και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας.   Η Πρέβεζα απλώς είχε την τύχη την 10ετία του ’90 να μην έχει δήμαρχο έναν τυπικό διαχειριστή της εξουσίας, αλλά κάποιον που έβγαλε απ’ το λεξιλόγιό του το «πολιτικό κόστος», που ρίσκαρε, τόλμησε να έρθει αντιμέτωπος με μικροσυμφέροντα, με αρκετούς που εσφαλμένα θεωρούσαν ότι θίγονται με την πεζοδρόμηση της παραλίας και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Με την πεζοδρόμηση έχουν λυθεί όλα τα προβλήματά μας ? Κάθε άλλο. Απλώς κάναμε το πρώτο βήμα και παλεύουμε, διεκδικούμε τα επόμενα. Γιατί άλλο είναι να υπάρχουν μερικοί, που αυθαιρετούν, μη σεβόμενοι νόμους και συμπολίτες τους κι εντελώς διαφορετικό να υπάρχει ελεύθερη διέλευση τροχοφόρων στο κέντρο και στην παραλία. Πέρυσι το καλοκαίρι, με συντονισμένη ενέργεια 13 πολιτιστικών φορέων , αναγκάσαμε την δημοτική αρχή να συγκαλέσει σύσκεψη , όπου παρευρέθησαν ο Λιμενάρχης, ο Διοικητής της τροχαίας, ο προϊστάμενος της δημοτικής αστυνομίας, και ο  πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου , όπου σαν «βρεγμένες γάτες» απολογούνταν ενώπιον των εκπροσώπων των φορέων, γιατί δεν κάνουν σωστά τη δουλειά  τους και αδρανούν στη εφαρμογή του νόμου για την απαγόρευση της κυκλοφορίας στο ιστορικό κέντρο. Σχετικά με την αναφορά σας για την κατάσταση που επικρατεί στην μαρίνα σας κι εδώ τα ίδια συμβαίνουν στην μαρίνα του ΕΟΤ. Κι επειδή μόνο οι ιδιωτικές ανθούν σε πείσμα της κρίσης, αποφάσισε το Υπουργείο Πολιτισμού να την μισθώσει σε ιδιώτη. Ευελπιστώ με την παρέμβασή μου, στα του οίκου σας , να συνέβαλα θετικά  προσθέτοντας επιχειρήματα στον ειλικρινή διάλογο που διεξάγεται. Πεποίθησή μου είναι πως σε τέτοιου είδους προβληματισμούς , που αφορούν την τύχη της Ερμούπολης, δεν χωράνε ούτε μικροσυμφέροντα ούτε εγωισμοί ή πολιτικές αντιπαραθέσεις, ως εκ τούτου θα βρείτε την βέλτιστη λύση , για το καλό όλων σας. Στη διάθεσή σας για ο,τιδήποτε και όποτε με χρειαστείτε Ενας φίλος της Ερμούπολης εκ Πρεβέζης Γ. Τσιλιγκίρης Όπως προανέφερα τα παραπάνω κείμενα έχουν δημοσιευθει στα ΜΜΕ της Σύρου, έντυπα και ηλεκτρονικά, κυρίως όμως στην εφημεριδα: όπου διεξάγεται έντονος διάλογος  και το θέμα των πεζοδρομήσεων έχει αναχθεί σε μείζον ζήτημα.

"Αν δεν ξέρεις πού είσαι και πού θέλεις να πας, όπου και να βρεθείς, καλό θα σου φαίνεται.”(κινεζικο γνωμικό)

       Σε λίγους μήνες ξεκινάει η νέα τουριστική περίοδος κι αν κάνουμε έναν απολογισμό , ως προς το τι έχει γίνει κατά την διάρκεια του χειμώνα, όταν οι εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό, οργανώνονται κι εκσυγχρονίζονται,  θα διαπιστώσουμε μόνο τα εξής :

      Συζητήσεις επί συζητήσεων για το πού πάει ο τουρισμός, στατιστικά στοιχεία αν υπήρξε αυξομείωση με σχέση με τον περασμένο χρόνο, κάποια συμμετοχή σε τουριστικές εκθέσεις, ιδιαίτερα απ’ την περιφερειακή ενότητα καθώς και μια μακρόπνοη μελέτη στρατηγικού σχεδιασμού  για ενιαία τουριστική προβολή της Ηπείρου, είναι δυστυχώς ο απολογισμός σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο σε σχέση με τον τουρισμό της περιοχής μας και γενικότερα της Ηπείρου.

Αν θέλουμε να μιλάμε για τουριστική ανάπτυξη , θα πρέπει να γίνει μία σε βάθος ανάλυση, όπου θα εντοπίζονται και θα αναδεικνύονται τα γεωγραφικά, κατ’ αρχήν, πλεονεκτήματα της Ηπείρου, αν υπάρχουν,  καθώς και επί μέρους στοιχεία, όπως αρχαιολογικού , ιστορικού, θρησκευτικού , μορφολογικού, περιβαλλοντικού  ενδιαφέροντος κλπ.

Στις μέχρι τώρα αναλύσεις , προβάλλεται σαν πλεονέκτημα της Ηπείρου, ο ορεινός της όγκος , τα παράλια με τις ακτές της, οι σπουδαίοι αρχαιολογικοί της θησαυροί, τα αμέτρητα μοναστήρια της, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται ότι οι πανέμορφες ακτές της  βρέχονται απ’ το Ιόνιο πέλαγος.

Πουθενά δεν προβάλλεται  το επί πλέον πλεονέκτημα να βρίσκεται  η Ήπειρος δίπλα στο Ιόνιο πέλαγος, όπου τους καλοκαιρινούς μήνες χιλιάδες τουριστικά σκάφη , χαίρονται τα ήρεμα νερά  και τα καταπράσινα νησιά του.

Αν δεν συνειδητοποιήσουμε αυτή την σημαντική λεπτομέρεια, με τα τόσα χιλιόμετρα ακτών, που στους περισσότερους φαντάζει ως αυτονόητο, τότε κανείς δεν θα απευθυνθεί σε όλους αυτούς τους θαλασσοπλόους , στην πλειοψηφία τους ευρωπαίους, και να προσπαθήσει να τους πείσει, πως εκτός από τα Επτάνησα, σε απόσταση αναπνοής βρίσκονται τόσοι “θησαυροί”, που αξίζει τον κόπο να επισκεφθούν.

Ασχολούμενος για πάνω από 20 χρόνια με τον θαλάσσιο τουρισμό , είμαι σε θέση να γνωρίζω πως είναι πάρα πολλοί ιστιοπλόοι , που ενώ τους αρέσει αρκετά το Ιόνιο πέλαγος, με τα πανέμορφα νησάκια του, έχουν “μπουχτίσει” να επισκέπτονται κάθε χρόνο μόνο τα ίδια και τα ίδια μέρη.

Πάρα πολλές φορές λοιπόν, αγκυροβολούν σε κάποιο ηπειρώτικο λιμάνι και οδικώς , βασιζόμενοι σε δικές τους πληροφορίες , ανακαλύπτουν έναν τελείως άγνωστο γι αυτούς κόσμο, της  ενδοχώρας της Ηπείρου.

Κι εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος των εχόντων την ευθύνη της προβολής της Ηπείρου, σαν ενιαίας οντότητας, των τοπικών παραγόντων των λιμανιών της Ηπείρου και εκεί που μας αφορά εμάς , ως πρεβεζάνους, συνειδητοποίηση της στρατηγικής θέσης της Πρέβεζας , ως ένα από τα κύρια λιμάνια της Ηπείρου και ορμητήριο για εξερεύνηση της ενδοχώρας της.

Αν θέλει η περιφέρεια Ηπείρου να προσελκύσει τους ιστιοπλόους, θα πρέπει να συμμετάσχει όχι μόνο στις εκθέσεις τουρισμού, Philoxenia κλπ, αλλά και σε κλαδικές εκθέσεις , όπως ναυτικά σαλόνια, τα κυριότερα απ’ τα οποία είναι του Λονδίνου, της Γένοβας και του Ντύσελντορφ.

Εκεί όλοι, οι χιλιάδες ευρωπαίοι , που ασχολούνται με τον θαλάσσιο τουρισμό , θα γνωρίσουν ότι μπορεί να συνδυάσουν θάλασσα με βουνό, νησιά με Ζαγόρια, κολύμπι στα καταγάλανα νερά   του Ιονίου με πεζοπορία μέσα στον εκπληκτικό Αχέροντα, επισκέψεις στη Νικόπολη, Κασσιόπη, Δωδώνη κλπ.

Την δεκαετία του ’90 έγινε μια προσπάθεια από τον τότε Δήμαρχο Πρέβεζας να συμμετάσχει ο Δήμος μαζί με ιδιώτες , που θα μοιράζονταν εξ’ ίσου τα έξοδα, στο ναυτικό σαλόνι του Λονδίνου.

Κι ενώ είχε κρατηθεί  περίπτερο και  τοποθετήθηκε και επιγραφή “Municipality of Preveza – Greece” , δυστυχώς λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών και δημιουργία επιτροπών δεν παραβρέθηκε κανείς στο άδειο περίπτερο.

Ταυτόχρονα όμως με την προσπάθεια προσέλκυσης νέων τουριστών, θα πρέπει να γίνουν και τα απαραίτητα έργα υποδομής , που είναι απαραίτητα, ώστε όχι μόνο να μην απογοητευτούν , αλλά χρόνο με το χρόνο να γίνονται η ζωντανή μας διαφήμιση.

Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, όχι τόσο από άποψη χρημάτων , όσο από άποψη βούλησης  και  οργάνωσης , γιατί δεν έχουν τα πάντα σχέση με χρήματα και το «δει δη χρημάτων» χρησιμοποιείται εύκολα σαν δικαιολογία.

► Δεν  νοείται  π.χ.  να  καλούμε τα σκάφη αναψυχής να  έρχονται στην Πρέβεζα, ως ενδιάμεσος σταθμός  για      την    υπόλοιπη      Ήπειρο    και     να     τους    υποδεχόμαστε  σε  μια  παραλία  με κρηπίδωμα που    θυμίζει βομβαρδισμένη πολιτεία.

Στην   Πρέβεζα   συμβαίνει   το   παράδοξο  να  μην μπορεί ο Δήμος να κάνει το οποιοδήποτε έργο    στο   παραλιακό μέτωπο, επειδή ανήκει στην δικαιοδοσία   του  Λιμενικού   Ταμείου,  στο  οποίο    διαχρονικά   προΐσταται   άτομο  τοποθετημένο   με   κομματικά   κριτήρια και δη φιλικά προσκείμενο  στον εκάστοτε   κυβερνητικό βουλευτή, χωρίς να έχει ουδεμία σχέση με την θάλασσα.

Και όσο η διαμάχη, περί αρμοδιοτήτων, μεταξύ Δήμου και Λιμενικού Ταμείου καλά  κρατεί, ο

τουρίστας που καταφτάνει με το σκάφος του αντικρίζει μια εικόνα  τριτοκοσμικής χώρας , λες

και τον ενδιαφέρει ποιά υπηρεσία είναι αρμόδια για το χάλι   αυτό.

► Σε   ποιο    οργανωμένο   ευρωπαϊκό   λιμάνι ,    θα    πρέπει  τα  σκάφη  αναψυχής  ,  που    καταπλέουν ,    να κλέβουν  πόσιμο νερό για     τις δεξαμενές τους     από τα    παρτέρια της    παραλίας ;

   Ή    να    μην    υπάρχει    η   δυνατότητα   παροχής    ηλεκτρικού   ρεύματος ,   για την   λειτουργία    του    ψυγείου τους ή την φόρτιση  των   μπαταριών τους ;

  Ενώ  θα    μπορούσε   το  Λιμενικό  Ταμείο ,   ως
  αρμόδιο,  να τοποθετήσει κιβώτια     παροχής
  νερού    και     ρεύματος     (pillars) ,     όπως     αυτό  της    φωτογραφίας, που   βρίσκεται σε 
 κάθε σύγχρονο    λιμάνι και  λειτουργεί με     κάρτα.

►Στην παραλία  υπάρχει πινακίδα προς γραφείο τουρισμού-πληροφοριών, ακολουθώντας την όμως

    ο  τουρίστας   φτάνει  στο   κτήριο ,   που    υποτίθεται    ότι    στεγάζει   το  εν  λόγω γραφείο,

    χωρίς να υπάρχει κάποια ένδειξη στην είσοδο του . Αλλά  κι αν μπει μέσα αντικρίζει ράφια άδεια
    από  τουριστικά  φυλλάδια,  ακόμη και τους καλοκαιρινούς    μήνες ,  χωρίς να   υπάρχει  κάποιος
    ξενόγλωσσος υπάλληλος να δώσει πληροφορίες και να τον  κατευθύνει που

    να πάει   και τι να δει, τόσο στην Πρέβεζα, όσο και στην ενδοχώρα της Ηπείρου.

    Αλλά ακόμη κι αν οργανωθεί το  γραφείο τουρισμού του Δήμου Πρέβεζας σε συνεργασία με την 

   Περιφερειακή Ενότητα , θα πρέπει να γίνει και αλλαγή νοοτροπίας και σχεδιασμού δεν θα πρέπει ο

   αρμόδιος  υπάλληλος να περιμένει καρτερικά τον περαστικό τουρίστα , αλλά   να ενεργεί επιθετικά

   ως προς την τουριστική προβολή.

   Θα πρέπει να τροφοδοτεί  με τουριστικά φυλλάδια τις πύλες εισόδου τουριστών, αεροδρόμια

   Ακτίου  και Ιωαννίνων, λιμάνια Ηγουμενίτσας, Συβότων, Πάργας, Πρέβεζας, μαρίνες Ακτίου και

   όλα τα ξενοδοχεία, μαζί με φυλλάδια των αρχαιολογικών μουσείων, Νικόπολης, Άρτας, Ηγουμενί-

   τσας, Ιωαννίνων.  

   Ταυτόχρονα θα πρέπει ν’ αξιοποιήσουν την τεχνολογία του διαδικτύου , ώστε τα sites  τόσο

   του Δήμου όσο και της Περιφερειακής Ενότητας  να γίνουν χρήσιμα εργαλεία προβολής , να

   ενημερώνονται τακτικά και να περιέχουν μεταξύ των άλλων και ετήσιο πρόγραμμα μελλοντι-

   κών εκδηλώσεων.

► Θα  βοηθούσε  πάρα  πολύ  επίσης  αν  σε  κεντρικό  σημείο  της πόλης, όπως μπροστά απ’ το

     Δημαρχείο,       υπήρχε   ένας  χάρτης  σε  μεγάλο  μέγεθος,  της πόλης της Πρέβεζας και του

     νομού, όπου  θα   ήταν σημειωμένα τα αξιοθέατα και θα προτείνονται διαδρομές.

► Στα θετικά     του    δημοτικού    συμβουλίου    λογίζεται   η    δημιουργία   μουσείου  πόλης –

     λαογραφικού, μιας και η Πρέβεζα είναι από τις ελάχιστες πόλεις της Ελλάδας που στερείται

     τέτοιου   μουσείου.   Διόρθωσε   έτσι   μια   εσφαλμένη   απόφαση   του   προηγούμενου  δημ.

     συμβουλίου,  που  κτήριο  που  αγοράστηκε , μελετήθηκε  και ανακαινίστηκε για να στεγάσει   
     λαογραφικό μουσείο,  μετατράπηκε  σε δημ.  πινακοθήκη  χωρίς  να  πληροί τις απαιτούμενες
     προδιαγραφές.

Αισιοδοξώ πως οι παραπάνω σκέψεις θα βοηθήσουν στον γενικότερο προβληματισμό , που αναπτύσσεται τελευταία, ώστε πλεονεκτήματα φυσικού κάλλους , που μας χάρισε απλόχερα η φύση να τα αξιοποιούμε και να μην τα υποβαθμίζουμε.

Καιρός είναι όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως , ιδιαίτερα στην κρίσιμη αυτή περίοδο που διανύει η χώρα, υπάρχουν αρκετές ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες και οφείλουν οι έχοντες την εξουσία σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο ν’ αναλάβουν πρωτοβουλίες και ν’ αξιοποιήσουν τα πάντα και τους πάντες , ώστε στον λιγοστό εναπομείναντα χρόνο μέχρι την έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου να έχουν ξεκινήσει παρεμβάσεις , που θα σηματοδοτούν μια νέα τουριστική αναπτυξιακή προοπτική.

       Ελλάδα , τόπος να ζεις !!!!!!!! ή να ζεις ;;;;;;