Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Ημερίδα για τον θαλάσσιο τουρισμό στην Πρέβεζα

             

H συμβολή του θαλάσσιου τουρισμού
στην ανάπτυξη της Πρέβεζας
preveza
(εισήγηση Γ. Τσιλιγκίρη)
«Ουδέν κακόν αμιγές καλού» έλεγαν οι πρόγονοί μας.
Στη δική μας περίπτωση θα έπρεπε να φτάσουμε στον πάτο του βαρελιού για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που έχουμε ως χώρα και ειδικότερα ως Πρέβεζα μιας και αυτό μας ενδιαφέρει σήμερα στον τομέα του θαλάσσιου τουρισμού.
Εισαγωγικά θα ήθελα να προσθέσω πως επειδή δεν έχω πολιτικές φιλοδοξίες, έχω τη δυνατότητα να  λέω τα πράγματα με το όνομα τους, ασχέτως αν δυσαρεστήσω μερικούς φίλους και αγαπητούς συμπολίτες.

Εάν χαρακτηρίζαμε τον θαλάσσιο τουρισμό ως ένα προϊόν όπου ξέρουμε πως εμπλεκόμενοι δεν είναι μόνο ο παραγωγός του και ο καταναλωτής, τότε εύκολα μπορούμε να αναλογιστούμε πόσο πολύπλοκη υπόθεση είναι το τουριστικό προϊόν όπου εμπλέκονται πρώτα και κύρια οι κλιματολογικές συνθήκες ενός τόπου, ιδιώτες που παρέχουν τουριστικές υπηρεσίες, οι υποδομές του κάθε τόπου τόσο σε επίπεδο δήμου όσο και σε επίπεδο περιφέρειας και χώρας , καθώς και το νομικό καθεστώς μέσα στο οποίο είναι αναγκασμένοι να κινούνται και οι επιχειρήσεις και οι τουρίστες καταναλωτές.

Θα προσπαθήσω λοιπόν να αναδείξω σε κάθε τομέα τις δυνατότητες που υπάρχουν και μέσα από τις παραλείψεις -εάν και εφόσον υπάρχουν - να γίνουν προτάσεις βελτίωσης. Θα κάνω επίσης ιδιαίτερη αναφορά στις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα εμπλεκόμενο με τον τουρισμό.

Ως χώρα όλοι γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα της σε ήλιο και θάλασσα και είναι αυτά, πρωτίστως, που προσελκύουν τον ξένο τουρίστα να έρθει για ιστιοπλοΐα εδώ. Τόσο ο ήλιος όσο και η θάλασσα μας παρέχονται απ' τη φύση πολύ  απλόχερα χωρίς τη δική μας παρέμβαση. Κι ευτυχώς!
Γιατί αν εξαρτιόταν από εμάς θα τα είχαμε υποβαθμίσει, όπως το έχουμε κάνει όπου έχουμε παρέμβει περιβαλλοντικά.

Ποιά όμως είναι τα πλεονεκτήματα που διαθέτει η Πρέβεζα στον θαλάσσιο τουρισμό και ερχόμαστε σήμερα να διοργανώνουμε ημερίδα;
-  Βασικά βρίσκεται στο μέσο των ακτών της Δ. Ελλάδας, και εξαιρέσει της  
   Ηγουμενίτσας, είναι το μοναδικό λιμάνι της Ηπείρου με άμεση πρόσβαση  στα 
   οδικά δίκτυα της υπολοίπου Ελλάδα.
- Διαθέτει -κι αυτό την καθιστά πολύ προνομιούχα- αεροδρόμιο με charter 
  πτήσεις προς αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.
- Δεν είναι πολύ ανεπτυγμένη τουριστικά, όπως η Πάργα ή η Κέρκυρα κι αυτό 
  είναι πλεονέκτημα, όσο κι αν ηχεί περίεργα, γιατί ο κόσμος της  Πρέβεζας δεν 
  έχει αλλοτριωθεί από τον τουρισμό, διατηρεί ακόμη την  αυθεντικότητά του με 
  τα χαρακτηριστικά μιας τυπικής ελληνικής  επαρχιακής πόλης. Ούτε έχουν τα
  καταστήματα άλλες τιμές για τον   χειμώνα κι άλλες για το καλοκαίρι. Υπάρχουν
  αρκετοί πελάτες μας που το  καλοκαίρι κάνουν ιστιοπλοΐα σε Ιόνιο ή Αιγαίο κι
  όταν επιστρέφουν το  φθινόπωρο για την ανέλκυση και διαχείμαση του σκάφους
  τους, μας λένε πως αισθάνονται μια ζεστασιά  όπως όταν επιστρέφουν σπίτι 
  τους.
- Στην απέναντι ακτή του Ακτίου υπάρχουν 3 μονάδες που προσφέρουν υψηλής
  ποιότητας υπηρεσίες , ανταγωνιζόμενες συναφείς ευρωπαϊκές  μονάδες σε 
  προσιτές τιμές, καθιστώντας την Πρέβεζα γνωστή σε όλη την Ευρώπη - κάτι που
  δεν είναι υπερβολή- ως yachting centre.

Είμαι υπερήφανος που το 1992 διέβλεψα τις δυνατότητες του θαλάσσιου τουρισμού στην Πρέβεζα κι εκεί που δεν υπήρχαν υποδομές για διαχείμαση ούτε ενός τουριστικού σκάφους μαζί με τον Νίκο Τσιλιγκίρη φτιάξαμε την πρώτη μονάδα απέναντι στο Άκτιο και σήμερα μαζί με τις μονάδες των Αφών Τέφα και Δημόπουλου  διαχειμάζουν σε μόνιμη βάση γύρω στα 1600-1700 σκάφη, μαζί δε με τα διερχόμενα σκάφη εξυπηρετούνται σε ετήσια βάση γύρω στα 2000 σκάφη, κυρίως ξένα, ευρωπαϊκά.

Πώς όμως αντιμετώπισε η κοινωνία της Πρέβεζας αυτή τη δυναμική που υπάρχει στο Άκτιο ?
Μέχρι πρόσφατα οι αρχές της πόλης, δήμος και νομαρχία αδιαφορούσαν για την  ύπαρξή μας κι επειδή ανήκουμε γεωγραφικά σε άλλο νομό δεν μας καλούσαν ούτε καν στις εκδηλώσεις που διοργάνωναν σχετικά με τον τουρισμό, έστω για να καταθέσουμε την συσσωρευμένη πολυετή εμπειρία μας επί του θέματος.
 Η διαχείμαση ενός σκάφους δεν χαρίζει έσοδα μόνο στις δικές μας επιχειρήσεις, αλλά εμπλέκει και άλλα συναφή επαγγέλματα για την συντήρησή του όπως μηχανικούς, ηλεκτρολόγους, ηλεκτρονικούς, μπογιατζήδες, ειδικούς στους πολυεστέρες, στα πανιά κλπ.
Εμείς, από Απρίλη μέχρι και Οκτώβρη, όταν οι ιδιοκτήτες τους βρίσκονται εδώ μαζί με μέλη της οικογενείας τους, τους μεταφέρουμε δωρεάν στην Πρέβεζα για τα ψώνια τους ενώ θα μπορούσαμε να τους πάμε στη Βόνιτσα.

Τί κάνει όμως γι αυτούς τους τουρίστες ο εμπορικός σύλλογος ή το επιμελητήριο που τζιράρουν στα καταστήματα τους ώστε να κάνει πιο εύκολη την μετακίνηση τους; Δεν θα μπορούσαν π.χ. να κάνουν κι αυτοί παρέμβαση στο ΚΤΕΛ  ώστε τα διερχόμενα λεωφορεία από Βόνιτσα ή Λευκάδα να κάνουν στάση στην παλιά προβλήτα των Φερυ-μποτς;
Θα μπορούσαν επίσης να παρέχουν εκπτωτικές κάρτες όπως έκανε ένα κατάστημα ένδυσης την περσινή περίοδο, ώστε τα βράδια να μην κατευθύνονται σε Βόνιτσα ή Λευκάδα.
Στην συντήρηση των σκαφών, όπως προανέφερα, δραστηριοποιούνται αρκετά εξωτερικά συνεργεία, τα περισσότερα των οποίων είναι Άγγλοι και Γερμανοί διαμένοντες στη Λευκάδα. Κι εδώ εμπλέκεται το επιμελητήριο ή και το εργατικό κέντρο ώστε η πολύ σωστή πρωτοβουλία που ξεκίνησε από το ΙΕΚ, στην εκπαίδευση τεχνιτών μηχανών  θαλάσσης να επεκταθεί και σε άλλες ειδικότητες. Κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει τους μηχανικούς π.χ. πως αντί να παρακαλάνε τα συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων για μια θέση εργαζόμενου, να προσφέρουν μόνοι τους υπηρεσίες επισκευής μηχανών θαλάσσης και να εισπράττουν σε μια ώρα όσο θα ήταν το ημερομίσθιό τους.
Εμείς ως ιδιώτες διαφημιζόμαστε σε ξένα περιοδικά και συμμετέχουμε με διάφορους τρόπους σε ευρωπαϊκά ναυτικά σαλόνια.

Τί κάνει ο Δήμος Πρέβεζας για την προσέλκυση ιστιοπλόων και δη ξένων, μιας και αυτοί αποτελούν την πλειοψηφία;
Κατ' αρχήν μέχρι πρόσφατα στο αναπτυξιακό και τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου δεν αντιμετωπίζονταν η πόλη ως μία παραθαλάσσια έχουσα τα πλεονεκτήματα που ανέφερα προηγουμένως, αλλά με μια μνεία  ολίγων γραμμών. Αυτό σημαίνει πως δεν είχαν γίνει επαρκώς αντιληπτά τα πλεονεκτήματα της Πρέβεζας στον θαλάσσιο τουρισμό κι ως εκ τούτου δεν είχε δοθεί η δέουσα προσοχή τόσο σε έργα υποδομής όσο και σε γενικότερη συμπεριφορά ώστε να κάνουν την παραμονή των σκαφών και ελκυστική και ευχάριστη.
Στην ψηφιακή εποχή που ζούμε φαντάζει αδιανόητο να μην έχει ο δήμος ηλεκτρονικό site, όταν έχουν ακόμη και οι πιτσαρίες και τα fast foods για on line παραγγελίες. Ακόμη και όταν λειτουργούσε νομίζω πως ήταν μόνο στα ελληνικά.
 Ας κάνουμε μια προσπάθεια  κι ας  δούμε την Πρέβεζα μέσα από τα μάτια ενός ιστιοπλόου τουρίστα που έρχεται εδώ για πρώτη φορά.
Είτε γιατί έχει κάνει κράτηση για ανέλκυση σε κάποια μονάδα του Ακτίου, όπου άκουσε ότι προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες και θα μπορέσει  να επιστρέψει στην πατρίδα του εύκολα αεροπορικώς, είτε γιατί άκουσε ευμενή σχόλια γι αυτή την πόλη, ακόμη και γιατί λόγω κακοκαιρίας στο Ιόνιο, θέλησε να περάσει μερικές μέρες στο ήσυχο και όμορφο λιμάνι, καταφτάνει εδώ και δένει στο παραλιακό μέτωπο.
Η πρώτη του αντίδραση είναι ένα ισχυρό σοκ, αντικρίζοντας ένα κρηπίδωμα μιας τριτοκοσμικής χώρας. Δεν γνωρίζει ο δυστυχής πως το λιμενικό ταμείο ήταν κράτος εν κράτει μη επιτρέποντας στον δήμο να κάνει έργα στην επικράτειά του, ούτε γνώριζε πως οι  πρόεδροι Λ.Τ. ήταν άσχετοι με την θάλασσα ή με διοίκηση επιχειρήσεων, πλην όμως κομματικοί φίλοι του εκάστοτε κυβερνητικού βουλευτή.
Μετά το πρώτο σοκ κι αφού ξεκουράζεται για λίγο θέλει να γεμίσει με πόσιμο νερό τις δεξαμενές του και να κάνει ένα ντους.
Βγαίνει στην προκυμαία μ' ένα λάστιχο στο χέρι και ψάχνει να βρει λήψη νερού. Τον πλησιάζει λοιπόν ένας αλλοδαπός, που δραστηριοποιείται στο λιμάνι και του λέει πως μ' ένα φιλοδώρημα θα του εξασφαλίσει δωρεάν νερό και θα καλέσει και βυτίο πετρελαίου -εισπράττοντας φυσικά την ανάλογη προμήθεια απ' τον πρατηριούχο.  Τον συνδέει σε βρύση των παρτεριών , χωρίς να γνωρίζει ότι την στιγμή που αυτός κλέβει νερό-παρά την θέλησή του- οι Πρεβεζάνοι πληρώνουν στο πενταπλάσιο την αξία του νερού που καταναλώνουν.
Μετά από λίγο, επειδή κάνει ζέστη, θέλει να πιεί μια κρύα μπύρα. Το ψυγείο του όμως δεν λειτουργεί και στον πίνακα οργάνων υπάρχει η ένδειξη πως οι μπαταρίες είναι πεσμένες και χρειάζονται φόρτιση. Έχει δυο δυνατότητες , ή να βάλει σε λειτουργία την μηχανή του σκάφους για την φόρτισή τους, ή να πάρει ρεύμα από εξωτερική πηγή. Ξαναβγαίνει στην προκυμαία προς αναζήτηση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά εις μάτην. Αναγκάζεται να βάλει σε λειτουργία τη μηχανή του διαταράσσοντας την ησυχία του , συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα πως η πόλη αυτή παρά τον μεγάλο αριθμό των ελλιμενισμένων σκαφών  δεν γνωρίζει τις ανάγκες τους και ως εκ τούτου δεν έχει φροντίσει να εγκαταστήσει κατά μήκος της παραλίας , παροχές νερού και ρεύματος-pillars-, που λειτουργούν με κάρτα , όπως συμβαίνει όχι μόνο στα ευρωπαϊκά λιμάνια , αλλά και σε αρκετά ελληνικά , όπου υπάρχει μια σχετική κίνηση σαφών.
Την επόμενη μέρα θέλει να γνωρίσει καλύτερα την πόλη, η πρώτη του σκέψη λοιπόν είναι να αναζητήσει το γραφείο τουρισμού και ψάχνει για κάποια ευδιάκριτη πινακίδα με το "i" -information. Ψάχνοντας και ρωτώντας τελικά βρίσκει το γραφείο, με την ταμπελίτσα του information πάνω του.
Εκεί απογοητευμένος βρίσκει μόνο μερικά φυλλάδια παρελθόντων ετών , κανένα για πιθανές διαδρομές ή για τις αρχαιότητες . Παραξενεύεται που δεν υπάρχει κάποιο λαογραφικό μουσείο ή μουσείο πόλης, όπως έχει  δει να υπάρχουν ακόμη και σε μικρά νησάκια που είναι ανοιχτά ακόμη και μέχρι τα μεσάνυχτα το καλοκαίρι.

Θετικό το ότι επιτέλους το δημοτικό λιμενικό ταμείο προχωράει στην διαδικασία επισκευής του κρηπιδώματος κι ας ελπίσουμε πως θα είναι το τελευταίο καλοκαίρι που θα υποδεχτούμε τα σκάφη με βομβαρδισμένο παραλιακό μέτωπο.
Είναι λυπηρό όμως πως στις προτεραιότητες της πρώην νομαρχίας η κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου στον Παντοκράτορα ήταν σε υψηλότερη θέση από το κρηπίδωμα της Πρέβεζας.  


Πριν από δυο χρόνια, τον Μάρτιο του 2012, είχα δημοσιεύσει  ένα κείμενο στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, κοινοποιήσει δε στον δήμο και στην Περιφερειακή Ενότητα Πρέβεζας, με τίτλο το κινέζικο γνωμικό  « Αν δεν ξέρεις πού είσαι και θέλεις να πας, όπου και να βρίσκεσαι καλό θα σου φαίνεται» το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γραφτεί ακριβώς και σήμερα, γιατί οι επισημάνσεις του είναι ακόμη επίκαιρες, όπου έλεγα και τα εξής :
 Συζητήσεις επί συζητήσεων για το πού πάει ο τουρισμός, στατιστικά στοιχεία αν υπήρξε αυξομείωση με σχέση με τον περασμένο χρόνο, κάποια συμμετοχή σε τουριστικές εκθέσεις, ιδιαίτερα απ' την περιφερειακή ενότητα καθώς και μια μακρόπνοη μελέτη στρατηγικού σχεδιασμού  για ενιαία τουριστική προβολή της Ηπείρου, είναι δυστυχώς ο απολογισμός σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο σε σχέση με τον τουρισμό της περιοχής μας και γενικότερα της Ηπείρου.
Αν θέλουμε να μιλάμε για τουριστική ανάπτυξη, θα πρέπει να γίνει μία σε βάθος ανάλυση, όπου θα εντοπίζονται και θα αναδεικνύονται τα γεωγραφικά, κατ' αρχήν, πλεονεκτήματα της Ηπείρου, αν υπάρχουν,  καθώς και επί μέρους στοιχεία, όπως αρχαιολογικού , ιστορικού, θρησκευτικού , μορφολογικού, περιβαλλοντικού  ενδιαφέροντος κλπ.
Στις μέχρι τώρα αναλύσεις , προβάλλεται σαν πλεονέκτημα της Ηπείρου, ο ορεινός της όγκος, τα παράλια με τις ακτές της, οι σπουδαίοι αρχαιολογικοί της θησαυροί, τα αμέτρητα μοναστήρια της, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται ότι οι πανέμορφες ακτές της  βρέχονται απ' το Ιόνιο πέλαγος.
Πουθενά δεν προβάλλεται  το επί πλέον πλεονέκτημα να βρίσκεται  η Ήπειρος δίπλα στο Ιόνιο πέλαγος, όπου τους καλοκαιρινούς μήνες χιλιάδες τουριστικά σκάφη χαίρονται τα ήρεμα νερά  και τα καταπράσινα νησιά του.
Αν δεν συνειδητοποιήσουμε αυτή την σημαντική λεπτομέρεια, με τα τόσα χιλιόμετρα ακτών, που στους περισσότερους φαντάζει ως αυτονόητο, τότε κανείς δεν θα απευθυνθεί σε όλους αυτούς τους θαλασσοπλόους, στην πλειοψηφία τους ευρωπαίους, και να προσπαθήσει να τους πείσει πως εκτός από τα Επτάνησα, σε απόσταση αναπνοής βρίσκονται τόσοι "θησαυροί" που αξίζει τον κόπο να επισκεφθούν.
Ασχολούμενος για πάνω από 20 χρόνια με τον θαλάσσιο τουρισμό είμαι σε θέση να γνωρίζω πως είναι πάρα πολλοί ιστιοπλόοι που ενώ τους αρέσει αρκετά το Ιόνιο πέλαγος, με τα πανέμορφα νησάκια του, έχουν "μπουχτίσει" να επισκέπτονται κάθε χρόνο μόνο τα ίδια και τα ίδια μέρη.
Πάρα πολλές φορές λοιπόν, αγκυροβολούν σε κάποιο ηπειρώτικο λιμάνι και οδικώς βασιζόμενοι σε δικές τους πληροφορίες ανακαλύπτουν έναν τελείως άγνωστο γι αυτούς κόσμο, της  ενδοχώρας της Ηπείρου.
Κι εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος των εχόντων την ευθύνη της προβολής της Ηπείρου, σαν ενιαίας οντότητας, των τοπικών παραγόντων των λιμανιών της Ηπείρου και εκεί που μας αφορά εμάς, ως Πρεβεζάνους, συνειδητοποίηση της στρατηγικής θέσης της Πρέβεζας  ως ένα από τα κύρια λιμάνια της Ηπείρου και ορμητήριο για εξερεύνηση της ενδοχώρας της.
Αν θέλει η περιφέρεια Ηπείρου να προσελκύσει τους ιστιοπλόους, θα πρέπει να συμμετάσχει όχι μόνο στις εκθέσεις τουρισμού, Philoxenia κλπ, αλλά και σε κλαδικές εκθέσεις, όπως ναυτικά σαλόνια, τα κυριότερα απ' τα οποία είναι του Λονδίνου, της Γένοβας και του Ντύσελντορφ.
Εκεί όλοι οι χιλιάδες ευρωπαίοι που ασχολούνται με τον θαλάσσιο τουρισμό θα γνωρίσουν ότι μπορεί να συνδυάσουν θάλασσα με βουνό, νησιά με Ζαγόρια, κολύμπι στα καταγάλανα νερά  του Ιονίου με πεζοπορία μέσα στον εκπληκτικό Αχέροντα, επισκέψεις στη Νικόπολη, Κασσώπη, Δωδώνη κλπ.
Την δεκαετία του '90 έγινε μια προσπάθεια από τον τότε Δήμαρχο Πρέβεζας να συμμετάσχει ο Δήμος μαζί με ιδιώτες που θα μοιράζονταν εξ' ίσου τα έξοδα στο ναυτικό σαλόνι του Λονδίνου.
Κι ενώ είχε κρατηθεί  περίπτερο και  τοποθετήθηκε και επιγραφή "Municipality of Preveza - Greece", δυστυχώς λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών και δημιουργία επιτροπών δεν παραβρέθηκε κανείς στο άδειο περίπτερο.
Ταυτόχρονα όμως με την προσπάθεια προσέλκυσης νέων τουριστών, θα πρέπει να γίνουν και τα απαραίτητα έργα υποδομής που είναι απαραίτητα ώστε όχι μόνο να μην απογοητευτούν, αλλά χρόνο με το χρόνο να γίνονται η ζωντανή μας διαφήμιση.
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, όχι τόσο από άποψη χρημάτων, όσο από άποψη βούλησης  και  οργάνωσης γιατί δεν έχουν τα πάντα σχέση με χρήματα και το «δει δη χρημάτων» χρησιμοποιείται εύκολα σαν δικαιολογία.
Όταν έγραφα το κείμενο αυτό είχα και στο βάθος του μυαλού μου μια μικρή αμφιβολία, μήπως είμαι υπερβολικός.

Όταν όμως φέτος στο ναυτικό σαλόνι του Ντύσελντορφ, που έγινε στα μέσα Γενάρη, είδαμε να έχει περίπτερο η Περιφέρεια Πελοποννήσου και χάρηκα και λυπήθηκα.

Χάρηκα γιατί δεν ήμουνα ουτοπιστής και  δεν ήμουνα επίσης ο μοναδικός που έκανε αυτή τη σκέψη, λυπήθηκα όμως γιατί εμείς αφήνουμε να χρόνια να περνάνε και τις ευκαιρίες  ανεκμετάλλευτες.

Την άνοιξη του 2013 η ΚΕΔΕ με έγγραφό της καλούσε τους δήμους να οργανώσουν Τοπικά Δίκτυα Τουρισμού αποτελούμενα από εκπροσώπους φορέων και από ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό ή πολιτισμό ώστε με τις ιδέες τους να βοηθήσουν τους δήμους στην τουριστική ανάπτυξη.

Συμμετείχα κι εγώ και ως ιδιώτης που ασχολείται επαγγελματικά με τον θαλάσσιο τουρισμό και σαν εκπρόσωπος του συλλόγου  «Ανθρώπολις».
Για 2 περίπου μήνες συγκεντρωνόμασταν σε εβδομαδιαία βάση, συζητούσαμε, επισημάναμε τις αδυναμίες του δήμου, υποκειμενικές και αντικειμενικές, και προτείναμε λύσεις.

Μία από τις ελλείψεις του δήμου που είχαμε εντοπίσει ήταν το site κι επειδή ακούγαμε πως αυτό συμβαίνει λόγω χρημάτων, ένα μέλος του τοπικού δικτύου, η κ. Παπαχατζή, βρήκε ευρωπαϊκό διακρατικό πρόγραμμα ύψους 250.000 ευρώ για την δημιουργία εκτός των άλλων και δυναμικού site. Όταν όμως απευθύνθηκε στην αρμόδια υπάλληλο προγραμματισμού την απέπεμψε λέγοντας της πως δεν ευκαιρεί ν' ασχολείται με τέτοια θέματα.
Την ίδια απογοήτευση εισπράξαμε όταν σαν δίκτυο ζητήσαμε να έχουμε κοινή σύσκεψη με την Δημοτική Επιτροπή Τουρισμού με το αιτιολογικό ότι ο Δήμος θα ήταν αυτός που θα υλοποιούσε τις προτάσεις μας κι απ' όλη την Επιτροπή παραβρέθηκαν μόνο ο πρόεδρος κι ένα ακόμη μέλος. Τέλεια απαξίωση! Κατόπιν αυτών αναγκαστήκαμε να αναστείλουμε τη λειτουργία του Δικτύου γιατί ήταν απλώς χάσιμο χρόνου και στείλαμε επιστολή στην ΚΕΔΕ ζητώντας θεσμική στήριξη των Τοπικών Δικτύων Τουρισμού, ώστε να έχει νόημα η όλη προσπάθεια.

Όσες όμως τέλειες ιδέες κι αν έχουν οι ιδιώτες κι οι σχετικοί φορείς, τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά , αν δεν υπάρχει το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο μέσα στο οποίοι είναι αναγκασμένοι να κινούνται.

Τα σχετικά με το Τέλος Παραμονής και Πλόων πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών, τ' ακούσατε απ' τον πρόεδρο επαγγελματικών σκαφών.

Η θέση μας δεν είναι ότι θα πρέπει τα σκάφη να πλέουν και να χρησιμοποιούν τις υποδομές της χώρας δωρεάν . Δεν θα πρέπει όμως να υπάρχει η αντίληψη πως τα σκάφη που ήταν πέρυσι στα ελληνικά ύδατα θα είναι οπωσδήποτε και φέτος και του χρόνου εδώ, άρα να τους επιβάλουμε εξοντωτικούς δασμούς για αύξηση των εσόδων.
Ήδη από τώρα έχουμε μηνύματα  πως θα κατευθυνθούν σε γειτονικές χώρες όπως Κροατία και Τουρκία.

Έχουμε την κακή εμπειρία με την Ειδική ανταποδοτική εισφορά πλοίων αναψυχής με σημαία τρίτης χώρας που είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει σταθμευμένο για διαχείμαση ούτε ένα σκάφος με αμερικανική σημαία γιατί ήταν υποχρεωμένα να πληρώνουν φόρο ακόμη κι αν το σκάφος ήταν ακινητοποιημένο στη στεριά.

Ευελπιστώ και αισιοδοξώ πως οι παραπάνω σκέψεις θα βοηθήσουν στον γενικότερο προβληματισμό που αναπτύσσεται τελευταία ώστε πλεονεκτήματα φυσικού κάλλους που μας χάρισε απλόχερα η φύση να τα αξιοποιούμε και να μην τα υποβαθμίζουμε.
Καιρός είναι όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως, ιδιαίτερα στην κρίσιμη αυτή περίοδο που διανύει η χώρα, υπάρχουν αρκετές ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες και οφείλουν οι έχοντες την εξουσία σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο,  σε συνεργασία με τους ιδιώτες , ν' αναλάβουν πρωτοβουλίες και ν' αξιοποιήσουν τα πάντα και τους πάντες ώστε στον λιγοστό εναπομείναντα χρόνο μέχρι την έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου να έχουν ξεκινήσει παρεμβάσεις που θα σηματοδοτούν μια νέα τουριστική αναπτυξιακή προοπτική.
Θερμά συγχαρητήρια στον Δήμο και ειδικότερα στην διοργανώτρια κ. Βαρτελάτου,  που έστω και την ύστατη στιγμή αντιλήφτηκε την σημασία που έχει ο θαλάσσιος τουρισμός στην Πρέβεζα .

ρεπορτάζ από το www.atpreveza.gr
........ωστόσο η τοποθέτηση που άναψε το «φιτίλι» της έντασης ήταν η τοποθέτηση του κου Τσιλιγκίρη, ο οποίος περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο, την εικόνα των τουριστών που κάνουν μπάνιο στην παραλία της Πρέβεζας σε δημόσια θέα, τον τρόπο που εκλέγονταν και λειτουργούσαν οι Πρόεδροι των Λιμενικών Ταμείων και τη στάση «όλα είναι καλά» του Δήμου Πρέβεζας, με δίκτυα που συνεδριάζουν για το... καφεδάκι. Και κάπου εκεί ο θαλάσσιος τουρισμός πήγε... περίπατο.
Ο κ. Γιάννης Γιαμάς αντέδρασε έντονα και επικράτησε μια γενική φασαρία στην αίθουσα. Ο νυν δημοτικός σύμβουλος κ. Τσαγκάρης, έκανε επίσης τοποθέτηση, που έμοιαζε με αναγγελία υποψηφιότητας για υποψήφιος Δήμαρχος ή... Αντιδήμαρχος, γεγονός που σχολίασε και ο κ. Μπαϊλης με ένα χαμόγελο.
Η συζήτηση περιστράφηκε και γύρω από το θέμα της Μαρίνας της Πρέβεζας, κάποιοι εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων ζητούσαν το λόγο από την κα Βαρτελάτου για ποιο λόγο δεν έλαβαν πρόσκληση και μέσα σε όλα αυτά, ο κ. Τσιλιγκίρης χειροκροτήθηκε την ώρα που ακούστηκε από το κοινό η φράση: «Τόση ώρα πριν ακούγαμε μπούρδες...».

Δεν υπάρχουν σχόλια: